இதுதாங்க இந்தியா

நான் கொஞ்சம் அதிகமா உணர்ச்சிவசப்படுபவன். இத இன்றைக்கு இன்னுமொருதடவ உறுதி செஞ்சுட்டேன். காலையிலெ எழுந்ததும் கண்ணீர்வரவழச்சிட்டார் நம்ம ஹரி.

அவர் பதிவுல 'மிலே சுர் மேரா துமாரா' பாடலின் குறும்படம் போட்டிருந்ததர். பாத்ததும் கண்கள் பனித்துவிட்டன. ஏனோ தெரியல ஒன்றைப் பிரிந்துவிட்டபின்தான் அதன் அருமை தெரிகிறது.

இந்திய கடைக்கு போயிருந்தேன். அங்க இருந்த செய்தித் தாழில் இந்தியாவில் எங்கேயோ பெண்ணுக்கு சுகப் பிரசவம் ஆவதற்காக ஏதோ (கொஞ்சம் கொடுமையான) பழக்கத்த கடைபிடிக்கிறாங்க. அதைப் பார்த்துவிட்டு யாரோ வெட்கத்துடனே 'ஸ்டுப்பிட்ஸ்'ன்னு சொல்ல நான் கொஞ்சம் சொல்லாடவேண்டியிருந்துச்சு. நான் இறுதியா சொல்லிட்டு வந்தது 'இதுதாங்க இந்தியா. இதுதான் நாம. இவங்கதான் நம்ம மக்கள். இதுல எந்த மாற்றமும் இல்ல.' அந்தக் கிண்டல் செய்தவர் ஒரு இந்தியர் என்பதால் சற்று கோபம் வந்தது, மத்தவங்களுக்கு நம்மைப் பற்றிய அறிவு இருக்கணும்ற அவசியமில்ல.

நான் மூடப் பழக்கங்களை வளர்க்கவேண்டும் எனச் சொல்ல வரல. நமக்கு மூடமாப் படுறது அத்தவருக்குத் தெய்வீகமாப் படுதே? நீங்க உணர்ந்ததுபோல அவரும் அதை மூடமாக உணரும் காலம் வரும். அதுவரைக்கும் அவரது நம்பிக்கைக்கு மதிப்பளிப்போம். கிண்டலாவோ கேலியாவோ கீழ்த்தரமாகவோ இவங்களப் பத்தி பேசவேண்டாமே.

இந்தமாதிரி ஒரு கலவை எந்த நாட்டிலேயும் இல்ல. மெல்டிங் பாட் எனச் சொல்லிக்கொள்ளும் அமெரிக்கா வரும் பிற கலாச்சார மக்கள் தங்கள் கலாச்சாரத்த அமெரிக்கனைஸ் பண்ணிக்கிறாங்க. மெல்ட் பண்ணித்தான் ஆகணும்.

மிக மோசமான மூடப் பழக்கங்களும் உன்னதமான உயர் தத்துவங்களும் ஒருசேர இருக்கிறது இங்கேதான். பலவேளைகளில் இவை மிக நெருக்கத்திலேயே இருக்கக் காணலாம்.

எத்தனை கலாச்சாரங்களை உள்ளடக்கியிருக்குது? எத்தனை மொழிகள்? எத்தனை விழாக்கள், கொண்டாட்டங்கள்? எத்தனை விதமான ஆடைகள் (இப்ப எல்லாமே ஜீன்ஸ் சுடிதார்தான்னு சொல்றீங்களா?)

இதுவே நமக்கு பாதகமாகவும் சில நேரங்களில் அமையுது. அழகாயிருக்கிறப் பூவைத்தான் பறிக்கிறோம். அதனால பூவுக்கு அழகு கூடாதா? நிச்சயமாயில்ல. ஊருக்குள்ள ஆயிரம் சண்டையிருக்கலாம் ஆனா வெளிய வந்துட்டீங்கனா நாமெல்லாம் இந்தியர்கள்தான்.

வேற்றுமையில் ஒற்றுமை வெறும் வார்த்தைகளில்ல. அவனப் பின்பற்றச் சொல்லு இவனப் பின்பற்றச் சொல்லுண்றதுக்குப் பதிலா நாம என்ன செய்யப்போறோண்றதுதான் முக்கியம்னு தோணுது.

கால்கரியார் சொல்றமாதிரி இந்தப் பதிவ, பாடல பார்த்ததற்கப்புறம் இந்தியா, இந்தியர் பற்றிய ஏதாவது ஒரு மனத்தடைய நீக்கினோமானால் அதுவே பெரிய விஷயம்.

இந்தப் பாடல் எத்தனை அழகா பதிவாக்கியிருக்காங்க. நம்ம கமல்கூட அழகா ஆக்ட் குடுத்திருக்காரு.

இந்த பாட்டக் கேட்டாவது காவிரித் தண்ணி தராவிட்டாலும் கர்நாடகாவில் வாழும் தமிழர்களோடு நட்பு பாராட்ட முன்வருவார்களா? முடங்கிக்கிடக்கும் தொழில்களும் போக்குவரத்தும் தொடர முயல்வவர்களா?

இசைந்தால்
நம் இருவரின் சுரமும் நமதாகும்
இசைவேறானாலும்
ஆழிசேர் ஆறுகள்
முகிலாய் மழையாய் பொழிவதுபோல்
இசை
நம் இசை

இசை எத்தனை அருமையான ஒப்பீடு. இசையின் வடிவங்கள் பல. எதுவானாலும் நம் ரசனைக்கேற்ப ரசிக்க முடிகிறது. ஒரு பொதுவான வரையறைக்குள் இயங்குவதால் இருவேறு வகையான இசைகளை இணைப்பது எளிது.

இன்னும் பேசிகிட்டேயிருக்கலாம்.. சரி கீழ இருக்கிற நாலு வீடியோக்களிலும் ஒரே பாடல்தான்ன் ஆனா வேறு விதங்கள்ளில் படமெடுக்கப் பட்டிருக்குது. பாருங்க. மனசுல வச்சுகுங்க...

"இசைந்தால் (சம்மதித்தால் அல்லது ஒன்றாகினால்)
நம் இருவரின் சுரமும் நமதாகும்."

"மிலே சுர் மேரா துமாரா தோ சூரு பனே ஹமாரா."

பாடல் கேட்கும்போது ஏதாவது மொழியோ ஆளோ வந்ததும் உங்க மனசுல நெருடலாத் தோணுச்சுனா பாஸ் போட்டுட்டு கண்ணமூடிக்கிட்டு ஜெய்ஹிந்த்தோ, ஐ லவ் இந்தியாவோ சொல்லிகிட்டு மீண்டும் பார்க்கவும்.

பதிவின் முதல் வரியப் படிச்சீங்கல்ல.


:)

(சாந்தமான சிரிப்புக்கும் இதே ஸ்மைலிதானா)