(வாள்) நட்சத்திரம்

போர்வாள்
அரிது அரிது மானிடராய் பிறப்பதரிது எனப்பாடிய பாட்டி இன்றிருந்தால் போர், கலகம் இல்லாத இடத்தில் பிறப்பதரிதுன்னு சொல்வாங்களோ என்னவோ? போர் பூமியில் வாழும் சாமான்யர்களை எண்ணிப்பார்க்கவைத்தது மணிரத்தினத்தின் 'கன்னத்தில் முத்தமிட்டால்'.

அமுதா, போர் காரணமாய் புலம் பெயர்ந்து, தன் உறவுகளையும், உணர்வுகளையும் பிறந்தமண்ணில் புதைத்துவிட்டு எங்கோ அடைக்கலம்புகும் ஆயிரக்கணக்கானோரின் பிரதிநிதியாகத் தெரிகிறாள். அமுதாவுக்கு கிடைத்ததுபோல போகும் இடத்தில் எத்தனை வசதிகள் வந்தபோதும் உள்ளே எரிந்துகொண்டிருக்கும் உணர்வுகளை எவராலும் தொலைக்க முடிவதில்லை.

புலம் பெயர்ந்தவர்களின் ஏக்கமயமான துயரம் ஒருபக்கமிருக்க போர்க்களங்களின் நடுவிலேயே வாழ்க்கையை ஓட்டிக்கொண்டிருக்கும் அப்பாவி மனிதர்களின் சோகம் அவர்களின் சந்ததிகளின் மனதில் கண்ணீர் வெடிகளாக விதைக்கப்படுகின்றன என்பதில் சந்தேகமில்லை.

கொள்கை ரீதியிலான போராட்டங்கள் முதிர்ந்து ஆயுதப் போராட்டங்களாக உருப்பெறுவது நிச்சயம் ஒரு குறுகிய வட்டத்துள் நடக்கும் விஷயமல்ல. Lord of the war எனும் திரைப்படம் ஆயுத வியாபாரி ஒருவனின் வாழ்வைச் சொல்கிறது. ஆயுதங்களை கொத்தவால்சாவடி தக்காளிபோல விலைபேசி விற்கிறான் அவன். "உலகில் 11பேருக்கு ஒரு துப்பாக்கி உள்ளது, என் வேலை மீதியுள்ள 10பேர்கையிலும் எப்படி துப்பாக்கியைத் தருவது என்பதுதான்?" என்கிறான் நாயகன் எடுத்த எடுப்பிலேயே. அமைதி விரும்பிகளாக தங்களை காட்டிக்கொள்ளும் நாடுகள் பல ஆயுத வியாபாரத்தில் அபார இலாபமூட்டுகின்றன. இவையே ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் முக்கிய உறுப்பினர்களாகவும் செயல்படுகின்றன எனும் தகவலோடு முடிகின்றது படம்.

வசதியான தூரத்தில் நின்றுகொண்டு யார்மீதுவேண்டுமானாலும் கல்லெறியத் துணியும் என்னைப் போன்றவர்களால் தன் உடம்பை வெடிகுண்டாக்கித் தன் கொள்கைகளை வாழவைக்கத் துணியும் ஒரு போராளியின் மனதைப் புரிந்துகொள்ள இயல்வதில்லை. பல நேரங்களில் இந்த உயிர்சேதங்கள் சத்தியாகிரக முயற்சியில் நிகழ்ந்திருந்தால் உலகம் இவர்களைத் திரும்பிப் பார்த்திருக்குமோ என எண்ணத்தோன்றும்.
எனினும் நம் போராட்டமுறைகளை வரையறுப்பது நம் எதிரிகளே!

பதிவர்வாள்
தெலுங்கு எழுத்துருவைப் பார்த்திருப்பீர்கள். நடிகர் விவேக் சொல்வதைப்போல ஜிலேபியாகத்தான் அவை எனக்கு காட்சியளிக்கின்றன. தமிழில் அன்பு என்பதையே ஆங்கிலத்தில் Love என்றும் எழுதி வைத்திருக்கிறார்கள் என வைத்துக்கொள்வோம். தமிழ் தெரியாத ஒருவருக்கு தமிழ் எழுத்து புரிவதில்லை, ஆங்கிலம் தெரியாதவருக்கு ஆங்கிலம் புரிவதில்லை (அட என்னையா சொல்ல வர்ற?). இரண்டு வார்த்தைகளும் ஒரே அர்த்தத்தை அளிக்கின்றபோதும் நம் மூளையால் நமக்குத் தெரியாத ஒன்றை புரிந்துகொள்ள இயலவில்லை. (ரெம்ப சிம்பிள் லாஜிக்டா நட்சத்திரக் கொழுந்து).

அப்ப வலைப்பதிவுல மட்டும் ஏம்பா இப்டி அடுத்தவன போட்டுத் தாக்குறீங்க? எத்தனை முயன்றாலும் அடுத்தவரின் நிலையில் நின்று நம்மால் ஒருபோதும் சிந்திக்க இயல்வதில்லை. ஒருவரின் கொள்கைகள் நம்பிக்கைகள் குறைந்தபட்சமே அவரால் வகுக்கப் படுகின்றன பலது அவரவர்க்கு ஊட்டப்பட்டவையே. அதை யாராவது உங்களுக்கு ஊட்டியிருந்தால் நீங்களும் அவரைப்போல நிச்சயம் ஆகியிருப்பீர்கள் என்பதை நம்புங்கள்.

கருத்துக்கள், எதிர் கருத்துக்களை முன்வைக்கும்போது கருத்துக்களையே குறிவையுங்கள். உங்கள் கொள்கைகளை எடுத்துரைப்பதே முக்கியம் அடுத்தவரை தாக்குவது சிறந்த பதில் ஆகாது. உங்க கொள்கையின் மகத்துவத்தச் சொல்லணும்னா அதன்படி நடங்க. அதை மற்றவருக்குப் பிடிக்கும்படி செய்யுங்க. அடுத்தவங்களை குறைத்துப் பேசினால் உங்க கொள்கைகள் உயர்ந்து நிற்கும் என்பது உங்கள் கொள்கையின் வலிவின்மையையே காட்டும்.

பைபிளில் பேபலின் கோபுரம்பற்றிய ஒரு கதை உண்டு. உலக மக்கள் எல்லாரும் சேர்ந்து ஒரு கோபுரத்தை கட்டி வானத்திலிருக்கும் கடவுளைச் சென்றடைந்துவிடலாம் என முயன்றுகொண்டிருந்தார்கள். இதைப் பார்த்த கடவுள் மனிதர்களிடையே இனம் மொழி என வேற்றுமையை உண்டாக்கி அவர்களை பிரித்துவிட்டாராம். நம்மில் வேற்றுமைகளைக் களையக் களைய நாம் கடவுளர்கள் ஆகிவிடுவோமோ என்னவோ?

நினைவுப் பேரலைகள்
சுனாமி அழிவை வருத்ததுடன் நினைவுகூறும் நாள் இது. இரண்டு வருடங்கள் கழிந்தபின்னும் மனதில் நினவுப் பேரலைகள் இன்னும் வீசிக்கொண்டிருக்கின்றன. சுனாமியின் விளைவு ஓரிருவருடங்களில் தீர்வதல்ல, இன்னும் சில தலைமுறைகளை அந்த நினைவுகள் வாட்டும் என்பதில் ஐயமே இல்லை.

கடற்கரை ஓரங்களில் உருவெடுத்திருக்கும் ஆயிரமாயிரம் அனாதை இல்லங்களே இதற்குச் சான்று. இன்னும் தேவைகள் உள்ளவர்கள் இருக்கிறார்கள் அவர்களுக்கு உதவ முன் வருவோம்.

இயற்கை மனிதர்களை அழிக்கலாம். மனிதத்தை?